Kronika piekarnika: Sernik dwuwarstwowy z masą jogurtową na miękkim cieście

Kolejny przepis, który czekał cierpliwie w kolejce

na opracowanie i zamieszczenie w kategorii serników.

Pierwszeństwo w minionych tygodniach

przypisałam ciastom z dodatkiem kwiatów.

Otrzymały priorytet - byście ewentualnie zdążyli dokonać zbiorów,

zanim główne składniki przekwitną.

Dziś, czekając o poranku na kolejny atak temperatury

blokującej wszelką aktywność wypiekową, wracam do tego oto serniczka.

Wyjątkowo wpisany w moje osobiste preferencje.

Miękki spód - to banalny w wykonaniu biszkopt,

na bazie mleka zagęszczonego.

Na nim zapieczona kremowa,

delikatna masa serowa z dodatkiem mascarpone.

A wykończeniem wierzchu równie delikatna,

śmietanowa masa z dodatkiem jogurtu greckiego i mini - mini biszkopcików.

Ale i to nie wszystko - wewnątrz zakamuflowany malutki wkład

z kwaśniej konfitury truskawkowo - rabarbarowej.

Dość sporo składników jak na jedno ciasto, wiem.

Wszystkie niezbędne.

Komponują pyszną, wzorcowo zespoloną całość.

Składniki:

proporcje na formę o powierzchni 20 cm / 20 cm

Biszkopt na mleku zagęszczonym:

( składniki w temperaturze pokojowej )

150 gram mleka zagęszczonego

- tj.1 tubka ( wykorzystuję gostyńskie waniliowe )

1 jajo
szczypta soli
3/4 szklanki mąki pszennej
1 łyżeczka proszku do pieczenia

Masa serowa:
250 gram serka mascarpone
700 gram sera na sernik - wiaderkowego
3/4 szklanki cukru
2 łyżki budyniu waniliowego
3 jaja
można dodać łyżeczkę skórki startej z cytryny

Masa śmietanowo - jogurtowa:
250 ml śmietany kremówki 36 %
2 łyżki cukru pudru
1 opakowanie śmietan - fixu
1/2 kubka jogurtu greckego - 200 gram
1/2 opakowania mini biszkopcików - około 60 gram
1/2 słoiczka konfitury truskawkowo - rabarbarowej - 200 gram
2 łyżki galaretki truskawkowej

Wykonanie:
Ciasto:
Mleko zagęszczone wyciskamy z tubki do miski,

wbijamy jajko i energicznie łączymy ubijając trzepaczką.

Do spienionej masy przesiewamy mąkę z proszkiem do pieczenia i sól.

Ponownie mieszamy trzepaczką do połączenia składników.

Masę wylewamy do formy wyłożonej papierem do pieczenia

i pieczemy w 180 stopniach około 15 minut - 20 minut.

Ciasto nie urośnie wysokie, powinno się delikatnie zarumienić.
Wyciągamy, studzimy i ścinamy cieniutko wierzch

- wykorzystamy go do posypania powierzchni sernika.
Gotowy biszkopt odstawiamy na czas przygotowania masy sernikowej.

Masa serowa:
Do miski wkładamy ser wiaderkowy i mascarpone,

dosypujemy cukier i miksujemy do połączenia.

Wlewamy wcześniej rozbełtane w miseczce jaja,

wsypujemy proszek budyniowy i ponownie miksujemy

do uzyskania gładkiej, półpłynnej masy.
Zalewamy nią przygotowany spód biszkoptowy

i wkładamy do piekarnika, do temperatury 160 stopni.

Pieczemy około 60 minut.
Po upieczeniu powierzchnia ciasta powinna być ścięta i pozostać jasna.
Dotknijcie środek serniczka palcem - jesli się nie przylepi i jest ścięty, gotowe.

Wyłączamy grzanie i zostawiamy wypiek przy zamkniętych drzwiczkach

jeszcze przez pół godziny. Po tym czasie wyciągamy i studzimy zupełnie.

Przed wykonaniem masy śmietanowej proponuję przygotować

Żelkę z konfitury:

Pół słoiczka konfitury ( u mnie rabarbarowo - truskawkowa zakupiona w Aldi )

wkładamy do rondelka, wsypujemy łyżkę galaretki truskawkowej

i podgrzewamy, mieszając do rozpuszczenia galaretki.
Chłodzimy - ja przyspieszam z reguły ten proces w zamrażarce.
Wracamy do wykonywania masy śmietanowo - jogurtowej.

Masa śmietanowa:
Do miski wlewamy mocno schłodzoną śmietankę kremówkę 36 %

i ubijamy z dwoma łyżkami cukru pudru na gęsty krem.

Odkładamy mikser i dodajemy jogurt grecki ( również schłodzony ).

Łączymy go ze śmietanką delikatnie, mieszając już tylko szpatułką.
Do gotowego kremu wsypujemy mini biszkopciki i mieszamy.

Składanie ciasta:
Na wystudzony serniczek wykładamy połowę masy śmietanowej z biszkopcikami,

łyżeczką rozsmarowujemy konfiturę truskawkowo - rabarbarową

i wykładamy drugą połowę masy.

Wyrównujemy wierzch i posypujemy startym na drobnych oczkach

ściętym wierzchem biszkopta.

W zasadzie przepis może sprawiać wrażenie

dość skomplikowanego - nic bardziej błędnego.
Wykonanie każdej z warstw jest proste,

potrzebujemy natomiast czasu na skonstruowanie całości.