Drożdżówki z kremowym nadzieniem serowym

To nie wypiek z dziś, choć nie powiem, 

kto wie, czy zaraz nie zrobię zaczynu.

To bułeczki drożdżowe sprzed tygodnia i niestety 

aż do teraz nie miałam okazji, by zaproponować je Wam.

Dziś sobota, idealny moment na powtórkę, 

bo wymagają porannego spokoju, czasu na przygotowanie.

A potem stają się wyjątkowym, niezbyt wczesnym śniadaniem.

Ciasto drożdżowe z tego przepisu nie wymaga wielu składników, 

w smaku nie odbiega od drożdżówek ze sporą ilością tłuszczu i jajek.

Nie wymaga też długiego wyrabiania, 

błyskawicznie staje się gładkie i gotowe do wyrastania.

Masa serowa jest bardzo kremowa, dzięki serkowi

śmietankowemu - można go zastąpić oczywiście 

zmielonym twarogiem lub serem sernikowym z wiaderka.

Z takim, czy innym wnętrzem są proste, delikatne i naprawdę pyszne.

Zapraszam!

Składniki:

proporcje na 6 - 7 drożdżówek
2 szklanki mąki pszennej ( około 280 gram )
25 gram świeżych drożdży
1/2 szklanki ciepłego mleka 
1 jajko
3 łyżki cukru

1 łyżka cukru waniliowego
1/4 szklanki oleju lub 50 gram roztopionego masła
szczypta soli

Masa serowa :
250 gram serka śmietankowego lub twarogu
1 żółtko
2 łyżki cukru
1 łyżeczka cukru wanilinowego
1 łyżka śmietany 

Wykonanie:
Rozczyn:
W miseczce, w ciepłym ale nie gorącym mleku 

rozpuszczamy pokruszone drożdże z jedną łyżką cukru i łyżką mąki. 

Mieszamy składniki do połączenia, odstawiamy na 10 minut, do wyrośnięcia.

Ciasto:
Do większej miski przesiewamy mąkę, dodajemy sól, 

jajko, cukier, cukier waniliowy, wlewamy wyrośnięty rozczyn 

i tłuszcz, u mnie rozpuszczone i przestudzone masło.

Zagniatamy całość ręcznie przez około 5 minut, 

do momentu wyrobienia elastycznego, 

odchodzącego od dłoni i brzegów miski ciasta.

Miękką i gładką drożdżową kulę odstawiamy 

w misce przykrytej ściereczką na około 40 minut, 

w tym czasie powinna podwoić objętość.

Formowanie drożdżówek:
Wyrośnięte ciasto raz jeszcze szybko zagniatamy, 

dzielimy na sześć, siedem równych części.
Formujemy z nich kulki, lekko spłaszczamy na dłoni 

i układamy na blaszce do pieczenia wyłożonej papierem.

Zachowujemy odstępy, drożdżówki jeszcze troszkę podrosną.

W środku każdej drożdżówki, przy pomocy dna szklanki,

robimy wgłębienie na masę serkową.

Wszystkie składniki masy mieszamy dokładnie w miseczce 

i za pomocą łyżki wkładamy w powstałe wgłębienia, wyrównujemy.

Tak przygotowane do wypieku drożdżówki odstawiamy jeszcze

na 10 minut do napuszenia, boki smarujemy roztrzepanym jajkiem.

Blaszkę z przygotowanymi ciachami wkładamy do rozgrzanego 

do 180 stopni piekarnika ( bez termoobiegu, grzanie góra - dół ),

i pieczemy około 20 minut, aż wyrosną i staną się złote.

Cieplutkie są bajecznie delikatne, miękkie, 

dlatego po 10 minutach od wyciagnięcia, 

koniecznie powinny znaleźć się na śniadaniowym talerzyku.

Smacznego :)

Pyszne, maślane ciasto ucierane z owocami

 

Śpieszę do Was w niedzielny poranek, 

może znajdziecie chwilkę?

Może za godzinę zadzwoni telefon, 

ktoś się zapowie na popołudnie?

Może niezaopiekowane owoce leżą gdzieś pod ręką od kilku dni?

Na wszelki zbieg tych okoliczności - podsuwam Wam Ten przepis :)

Wrócił rabarbar, są truskawki, borówki, jabłuszka - cały wachlarz 

owocowych propozycji właśnie na ten moment w roku.

Okazji - nie okazji, by piec wykorzystując tą propozycję

znajdowałam ostatnio kilka - pożegnania, powitania, pocieszenia.

Za każdym razem równie pyszne, więc śmiało polecam, 

przede wszystkim jako świetne ciasto sezonowe.

Co do samej procedury przygotowania - to klasyk ucierany, 

dlatego o jego jakości decyduje właściwa kolejność 

łączenia składników ( koniecznie w temperaturze pokojowej )

i odpowiedni czas poświęcony na ich ucieranie.

Zadbajcie o to, wyjdzie rewelacyjnie. Zapraszam!

Składniki:
proporcje na tortownicę o średnicy 23 - 24 cm
wszystkie składniki w temperaturze pokojowej

200 gram miękkiego masła
150 gram cukru - drobnego, do wypieków
1 cukier waniliowy
4 jaja rozmiar L
250 gram mąki pszennej luksusowej
2 łyżki budyniu śmietankowego

2 płaskie łyżeczki proszku do pieczenia
3 łyżki soku z cytryny
4 łyżki śmietanki 30 %
szczypta soli
wybrane owoce - u mnie:

30 dag truskawek, przekrojonych na połówki 

w drugiej wersji: 

2 słodkie jabłka, pokrojone w drobną kostkę

Kruszonka - opcjonalnie:

3 łyżki mąki pszennej

2 łyżki miękkiego masła

2 łyżki cukru lub miodu

szczypta soli

Wykonanie:
Zaczynamy od połączenia w oddzielnej miseczce suchych 

składników - mąki, budyniu, proszku do pieczenia i soli.

W drugiej miseczce mieszamy ze sobą jajka ( rozkłócamy widelcem ).
Miękkie masło wkładamy do dużej miski, wsypujemy cukier, 

cukier waniliowy i ucieramy mikserem na jasną, puszystą masę,

do rozpuszczenia się cukru, co zajmuje około 5 minut.
Następnie dodajemy rozbełtane wcześniej jaja -  w czterech 

ratach, po każdym dodaniu miksując około minuty, 

do dokładnego połączenia się z masą.

Powstały krem powinien być jednolity, jeśli jednak troszkę 

zacznie ważyć - nie szkodzi, nie wpłynie to na strukturę ciasta. 
Teraz do masy przesiewamy przez sitko suche składniki, 

również w kilku ratach, miksujemy na niskich obrotach miksera,

naprzemiennie z dolewaniem niewielkich ilości śmietanki.

Ucieramy całość chwilkę, na koniec wlewając sok cytrynowy. 
Tak przygotowane ciasto ( będzie dość gęste i kremowe )

przelewamy do tortownicy wyłożonej papierem do pieczenia, 

na wierzch wykładamy owoce - truskawki, przecięciem do góry, 
lekko wciskając w powierzchnię ciasta. Struktura jest na tyle gęsta, 
że w trakcie pieczenia utrzymają się na górze.
Drugą wersję upiekłam z pokrojonym w kostkę, rozsypanym 

po powierzchni ciasta jabłuszkiem.

Jeśli używamy - posypujemy owoce kruszonką, 

zagniecioną z podanych składników.

Ja swoją wersją z jabłkami upiekłam bez kruszonki, 

truskawkową z jej dodatkiem. Obie równie pyszne.

Ciasto wkładamy do rozgrzanego do 180 stopni piekarnika 

i pieczemy bez termoobiegu, w funkcji góra - dół, przez 50 minut.
Pięknie wyrasta, tworzy kopiec, rumieni się z wierzchu 
i obłędnie pachnie śmietanką i masłem. 
Przez 5 minut zostawiamy wypiek w zamkniętym piekarniku, 
uchylamy drzwiczki, zastawiamy kolejne 5 minut, 
po czym wyciągamy do zupełnego przestudzenia.
Ja oczywiście polecam jeszcze lekko ciepłe.

Ciasto można oprószyć cukrem pudrem.

Przechowywane pod przykryciem 

świetnie smakuje nawet na trzeci dzień - pozostaje miękkie i delikatne.

Powodzenia!

Rabarbar z kruszonką na kremie waniliowym

Dziś mam dla Was deser.
Zastanawialiście się, czy to już czas na tegoroczny rabarbar
i prawdziwie słodkie, smakujące truskawkami - truskawki?

Już czas!

W moim deserze odnajdują się podręcznikowo,

łącząc finezyjnie słodycz, kwaskowatość, 

aromat wanilii i delikatność kremu, kruchość posypki maślanej. 
Czy to możliwe? Tak. 

Przygotowywanie deserku proponuję rozpocząć od zapiekania owoców. 

W czasie ich pieczenia zdążymy zagnieść i schłodzić kruszonkę, 

by jako drugą włożyć do piekarnika. 

A masa z serków - zajmuje dosłownie dwie minutki.

Zapraszam!

Składniki:

 

Owoce:
Kilka ( u mnie 5 ) łodyg pięknego, czerwonego rabarbaru

20 dag truskawek

3 łyżki cukru

sok z jednej cytryny lub pomarańczy

Krem:
100 gram serka mascarpone
200 gram serka śmietankowego typu Bieluch
2 pełne łyżki cukru pudru
2 łyżeczki cukru z prawdziwą wanilią

Kruszonka:

250 gram mąki pszennej  - najlepiej typu krupczatka
2 łyżki proszku budyniowego waniliowego 
100 gram cukru pudru
150 gram miękkiego masła ( w temperaturze pokojowej )
szczypta soli
2 łyżeczki cukru z prawdziwą wanilią 

Wykonanie:

Kruszonka:
W miseczce mieszamy mąkę, proszek budyniowy, cukier, cukier z wanilią i sól.

Dodajemy miękkie masło, mieszamy wszystko widelcem lub zagniatamy ręką, 

do momentu uzyskania grudek kruszonki. 

Wkładamy ją na 15 minut do lodówki. Schłodzoną wyciągamy,
rozsypujemy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia.
Pieczemy w 180 stopniach, grzanie góra - dół, 

przez 15 - 20 minut, aż zacznie się rumienić i pachnieć maślanym ciastem.

Wyciągamy i lekko studzimy.

Owoce:

Rabarbar obieramy z włókien, kroimy na 2 - 3 cm kawałeczki, 

truskawki oczyszczamy i przecinamy na połowy.
Wkładamy do naczynia żaroodpornego, zasypujemy trzema łyżkami cukru, 

dolewamy sok z cytryny lub pomarańczy, 

wkładamy do piekarnika i zapiekamy około 20 minut,

w temperaturze 180 stopni. Wyciągamy i studzimy.

Krem:

Serek mascarpone wkładamy do miski, dodajemy serek Bieluch,
cukier puder, cukier z wanilią i ubijamy mikserem chwilkę, na gładki krem.

Układanie deserku:

Składniki na 4 porcje:

Na talerzyk deserowy wykładamy dwie pełne łyżki masy z serków,
obok wykładamy dwie, trzy łyżki rabarbaru z truskawkami. 
Całość posypujemy obficie lekko ciepłą jeszcze kruszonką, 
polewamy sokiem spod zapieczonych owoców.
Podajemy od razu. 

I tak jak wspomniałam, śmietankowy krem, słodycz i kwaskowatość owoców,

kruchość posypki na jednym, niewielkim talerzyku - zachwycają.

Jak rabarbar - to właśnie taki rabarbar.

Przy okazji dziękuję za inspirację Rozkosznemu. Jest wirtuozem łączenia 

smaków, struktur i na pozór nie mających wspólnego mianownika składników.

Czasem czerpię inspiracje z jego kreatywności. Z reguły są strzałem w dziesiątkę.

Dziś również, pełna dycha. I pycha.

Torcik cannolo na cieście francuskim

Ciasto o korzeniach włoskich z francuskim twistem.

Błyskawiczne, oryginalne w smaku i w wyglądzie.

Zainspirowałam się przepisem jednego z gotujących celebrytów,

który zobaczyłam dzień po powrocie z Sycylii.

Tam cannolo się urodziło i smakuje, jak nigdzie indziej. 

Delikatność kremowego nadzienia z najlepszej jakości ricotty

i kruchość rurki przypominającej w smaku nasze rodzime faworki.

Czekałam na okazję, by wrócić tam, 

gdzie cannolo jest tradycyjnym przysmakiem regionalnym.

I wróciłam - na trzy dni zaledwie, a już w pierwszym z nich

ta grubiutka rurka była numerem jeden w planie wspomnień.

Smak - ten sam, który pamiętam sprzed lat, 

ale moje ochy już stonowane, nie przez tak duże O. 

Niezmiennie jednak polecam - jeśli doceniać ten wyjątkowy wypiek, to tam.

Doskonałej jakości ricotta, pistacje i ciasto o wyjątkowej kruchości.

Ale nie ukrywam, z ciastem francuskim to ricottowo - pistacjowe 

nadzienie współgra naprawdę dobrze.

Polecam śmiało, jest naprawdę pyszne. 

Składniki:

Gotowe ciasto francuskie - jeden rulon
500 gram serka ricotta - kremowego, dobrej jakości
200 gram serka kanapkowego, śmietankowego
100 gram gorzkiej czekolady 

1/2 szklanki cukru pudru
szczypta soli
słoiczek dobrej pasty pistacjowej
garść posiekanych orzechów pistacjowych
sok i skórka z połowy cytryny lub pomarańczy

Wykonanie:

Czekoladę siekamy na drobne kawałeczki, ewentualnie możemy ją

zetrzeć na tarce o grubych oczkach.

Ciasto francuskie rozwijamy, wykładamy na blaszkę z piekarnika 

wyłożoną papierem do pieczenia, wygładzamy, nakłuwamy widelcem. 

Posypujemy całą powierzchnię cienką warstwą cukru pudru.

Wkładamy do piekarnika rozgrzanego do 220 stopni, 

grzanie góra - dół, bez termoobiegu. 
Pieczemy do zarumienienia, około 20 minut.
Wyciągamy, studzimy i przekrajamy na trzy równe, prostokątne części.

Masa serowa:
Do miski przekładamy serek ricotta, serek kanapkowy ( u mnie Łaciaty ),

dodajemy trzy łyżki pasty pistacjowej, cukier puder, 

szczyptę soli, sok z cytryny lub pomarańczy.

Miksujemy wszystkie składniki na wolnych obrotach miksera,

do chwili połączenia w gładki, jednolity krem. 

Wsypujemy startą lub posiekaną czekoladę, mieszamy całość łyżką i odkładamy.
Przystępujemy do przekładania ciasta.
Pierwszy z francuskich prostokątów smarujemy delikatnie 

dwoma łyżkami pasty pistacjowej i wykładamy połowę kremu serowego, 

posypujemy posiekanymi pistacjami. 

Przykrywamy drugim prostokątem ciasta, 

smarujemy cienką warstwą pasty pistacjowej 

i wykładamy drugą część masy serowej. 

Przykrywamy ostatnim kawałkiem ciasta francuskiego, lekko dociskamy.

Wierzch obficie posypujemy cukrem pudrem. Gotowe.

Ciasto wkładamy do lodówki na dwie, trzy godziny. 

po wyciągnięciu kroimy ostrym nożem na zgrabne, prostokątne porcje.

Nie jest zbyt słodkie, ale dosyć sycące. 

Łączy w sobie ciekawe nuty smakowe

- czekoladową, cytrusową, śmietankową i orzechową. 

Jeśli nie próbowaliście dotąd - koniecznie przetestujcie, 

jeśli znacie i doceniacie wyjątkowość cannolo,

nie muszę Was przekonywać, że warto.